बाबा रामदेव चालीसा

बाबा रामदेवजी महाराज

दोहा
श्री गुरु पद नमन करि, गिरा गनेश मनाय ।
कथूं रामदेव विमल यश, सुने पाप विनशाय । ।
द्वार केश से आय कर, लिया मनुज अवतार ।
अजमल गेह बधावणा, जग में जय जयकार । ।

चौपाई
जय जय रामदेव सुर राया, अजमल पुत्र अनोखी माया ।
विष्णु रूप सुर नर के स्वामी, परम प्रतापी अन्तर्यामी ।

ले अवतार अवनि पर आये, तंवर वंश अवतंश कहाये ।
संज जनों के कारज सारे, दानव दैत्य दुष्ट संहारे ।

परच्या प्रथम पिता को दीन्हा, दूश परीण्डा माही कीन्हा ।
कुमकुम पद पोली दर्शाये, ज्योंही प्रभु पलने प्रगटाये ।

परचा दूजा जननी पाया, दूध उफणता चरा उठाया ।
परचा तीजा पुरजन पाया, चिथड़ों का घोड़ा ही साया ।

परच्या चैथा भैरव मारा, भक्त जनों का कष्ट निवारा ।
पंचम परच्या रतना पाया, पुंगल जा प्रभु फंद छुड़ाया ।

परच्या छठा विजयसिंह पाया, जला नगर शरणागत आया ।
परच्या सप्तम सुगना पाया, मुवा पुत्र हंसता भग आया ।

परच्या अष्टम बौहित पाया, जा परदेश द्रव्य बहु लाया ।
भंवर डूबती नाव उबारी, प्रगट टेर पहुँचे अवतारी ।

नवमां परच्या वीरम पाया, बनियां आ जब हाल सुनाया ।
दसवां परच्या पा बिनजारा, मिश्री बनी नमक सब खारा ।

परच्या ग्यारह किरपा थारी, नमक हुआ मिश्री फिर सारी ।
परच्या द्वादश ठोकर मारी, निकलंग नाड़ी सिरजी प्यारी ।

परच्या तेरहवां पीर परी पधारया, ल्याय कटोरा कारज सारा ।
चैदहवां परच्या जाभो पाया, निजसर जल खारा करवाया ।

परच्या पन्द्रह फिर बतलाया, राम सरोवर प्रभु खुदवाया ।
परच्या सोलह हरबू पाया, दर्श पाय अतिशय हरषाया ।

परच्या सत्रह हर जी पाया, दूध थणा बकरया के आया ।
सुखी नाडी पानी कीन्हों, आत्म ज्ञान हरजी ने दीन्हों ।

परच्या अठारहवां हाकिम पाया, सूते को धरती लुढ़काया ।
परच्या उन्नीसवां दल जी पाया, पुत्र पाया मन में हरषाया ।

परच्या बीसवां पाया सेठाणी, आये प्रभु सुन गदगद वाणी ।
तुरंत सेठ सरजीवण कीन्हा, उक्त उजागर अभय वर दीन्हा ।

परच्या इक्कीसवां चोर जो पाया, हो अन्धा करनी फल पाया ।
परच्या बाईसवां मिर्जो चीहां, सातों तवा बेध प्रभु दीन्हां ।

परच्या तेईसवां बादशाह पाया, फेर भक्त को नहीं सताया ।
परच्या चैबीसवां बख्शी पाया, मुवा पुत्र पल में उठ धाया ।

जब-जब जिसने सुमरण कीन्हां, तब-तब आ तुम दर्शन दीन्हां ।
भक्त टेर सुन आतुर धाते, चढ़ लीले पर जल्दी आते ।

जो जन प्रभु की लीला गावें, मनवांछित कारज फल पावें ।
यह चालीसा सुने सुनावे, ताके कष्ट सकल कट जावे ।

जय जय जय प्रभु लीला धारी, तेरी महिमा अपरम्पारी ।
मैं मूरख क्या गुण तव गाऊँ, कहाँ बुद्धि शारद सी लाऊँ ।

नहीं बुद्धि बल घट लवलेशा, मती अनुसार रची चालीसा ।
दास सभी शरण में तेरी, रखियों प्रभु लज्जा मेरी ।

इति सम्पूर्ण